Voor iedereen was er een plek binnen de gemeente na de herindeling, geen gedwongen ontslagen was terecht
het credo. Gevolg is wel dat we te veel formatie hebben, waardoor het evenwicht is verstoord. Op aandringen
van GemeenteBelangen Midden-Groningen heeft de gemeente Bureau Berenschot verzocht een onderzoek te
doen naar de formatie van de gemeente Midden-Groningen en die van vergelijkbare gemeenten.
Uitkomst: Op een loonsom van 32 miljoen gaven we 9 miljoen meer uit dan vergelijkbare gemeenten.
Hiervan zou 4 miljoen verklaarbaar zijn door de herindeling. Tot op heden is hier nauwelijks op bespaard, terwijl
er wel aantoonbare ruimte is dit te doen. Bij de buitendienst, verantwoordelijk voor wegen en groen, komen we
handen en voeten tekort, waardoor we hier veel klachten over krijgen. Kortom, het wordt tijd dat we gaan
bezien wat we nodig hebben aan personeel om onze (primaire) taken in de toekomst te kunnen uitvoeren. Wij
moeten het nut en de noodzaak van allerlei additionele (aanvullende) functies, zoals allerlei coachprojecten,
daarbij tegen het licht houden.
Wij hebben al meerdere keren onze zorgen uitgesproken over het zogenaamde uitgebreide pakket aan
tractiemiddelen (voertuigen, auto’s) van de gemeente. Als de afschrijvingstermijnen zijn verstreken gaat men
over tot vervanging, zonder de noodzaak hiervan aan te tonen. Ook de omvang van het wagenpark kan wel
minder als je ziet wat er dagelijks door onze dorpen en wijken rijdt.
GemeenteBelangen Midden-Groningen pleit voor het beperken van beleidsnota’s en onderzoeken door derden.
Inmiddels hebben we een woud aan beleidsnotities vol met uitgangspunten en nog nader in te vullen
uitvoeringparagrafen met speerpunten etc. We weten vaak niet eens wat we hebben vastgelegd. Veel
belangrijker is dat als we een notitie maken en vaststellen, dat we weten dat het uitvoerbaar is en dat we ook
weten wat het oplevert: “Wat willen we bereiken en hoe?”. Denk aan het veiligheidsbeleid waar we alleen op
papier zaken hebben staan en waar de burger niet of nauwelijks iets van ziet in zijn leefomgeving.
Het ambtelijk apparaat is nu nog niet op alle onderdelen een klantgerichte organisatie. Helaas bereiken ons nog
teveel signalen dat burgers het gevoel hebben dat ze van het bekende kastje naar de muur worden gezonden.
Ambtenaren moeten veel meer het veld in, burgers opzoeken i.p.v. achter een bureau op basis van papieren
een voorstel redigeren.
Geen moeilijke taal, tijdig en correct reageren op aanvragen, verzoeken, bezwaarschriften enzovoort. Waar
mogelijk dienen formulieren online beschikbaar te zijn. Voor hen die hier niet toe in staat zijn, zal er de
mogelijkheid blijven dat deze formulieren ook bij een loket binnen de gemeente verkrijgbaar zijn. Bijvoorbeeld
bij bibliotheken, steunpunten en dorpshuizen. Desnoods gaan ambtenaren op huisbezoek bij burgers die er niet
uitkomen en digitaal niet uit de voeten kunnen. Velen ervaren de huidige cultuur als niet denken vanuit de
burgers, maar vanuit een management.
Speerpunten Dienstverlening: